Oxmo Puccino to raper z ekipy Time Bomb, która mocno zaznaczyła się w latach 1995-1998 licznymi freestyle’ami na falach radia Generations 88.2
Udane występy na kompilacjach takich jak Sad Hill, L’Invicible Force Armada, L’432, sprawiają, że debiutancki album rapera jest mocno wyczekiwany przez publiczność.
Album “Opera Puccino” trafił na półki sklepowe 28 kwietnia 1998 i niemal natychmiastowo zdobył uznanie słuchaczy, zachwyconych unikalnym stylem prezentowanym przez “Black Mafioso” oraz przez krytyków, którzy dostrzegli w Oxmo utalentowanego autora tekstów. To wydawnictwo zdecydowanie określiło jego pozycję jako jednego z kluczowych graczy końca lat 90 we francuskim rapie.
Produkcje stworzone przez jego przyjaciół z Time Bomb – DJ SEK i DJ Mars doskonale podkreślają wszechstronny flow młodego Paryżanina.
W szczególności w dłuższych utworach, O.X doskonale operuje techniką storytellingu, pokazując, że nie ma czego zazdrościć IAM czy Ärsenik (których reprezentanci znaleźli się wśród gości na płycie).
Konsekwentny i pewny siebie, wprowadza słuchaczy w bogaty świat, którego opisy są tak precyzyjne, że krytycy szybko porównali je do scenariuszy filmowych pod względem precyzji i siły charakterów.
Garść kultowych utworów (“Hitman”, “L’Enfant seul”, “Quand tu partiras”, “La loi du point final”…) podąża za sobą przez 70 minut wokół sprytnie wyważonych skitów – fikcyjnych lub okrutnie prawdziwych, poetyckich i prześmiewczych.
W warstwie muzycznej też słychać zróżnicowanie od masywnych i ciężkich beatów po funk i RnB.
Gościnne występy wielu znakomitych raperów tamtego okresu (Akhenaton, Freeman, Le Rat Luciano, Lino i Pit Baccardi), harmonijnie komponują się z flow, akcentami i tekstami gospodarza.
W 1998 roku Oxmo Puccino był po prostu kolejnym solidnym artystą, na którym można było polegać. Kolejnym małym geniuszem, który zapisał sie ze świetnym albumem w złotych latach francuskiego rapu.